Małe i duże radości

Staram się patrzeć w tę jasną stronę i wyłapywać momenty warte zapamiętania, no a później przyjemnego wspominania oczywiście. Do moich małych radości, myślę, mogę zaliczyć moje ostatnie spotkanie z dziewczynami w motylarni. Atrakcja jak najbardziej darmowa, ale jeśli ktoś chce, to może złożyć donację. Zanim otworzyły się drzwi  do pomieszczenia wypełnionego tymi pięknymi owadami, zostałyśmy poinformowane, co można, a czego nie można, jeśli chodzi o ich bezpieczeństwo. 

Co ciekawe, ten okaz powyżej to motyl nocny. Pawica atlas (Attacus atlas) - trzecia co do wielkości ćma na świecie.

Motyle są dość płochliwe i siadają tam gdzie im się podoba (z kwiatka na kwiatek na przykład).  Zauważyłam jednak jedną parkę (pewnie randkowali), na której urządziły sobie istne lądowisko.

Czyli coś z tymi motylami w brzuchu jest jednak na rzeczy. ;)

Poza tym dużo czasu spędzam na zewnątrz, 

więc zapraszam teraz

na aktualności ogrodowe.

Zebrałam już moje pierwsze w tym roku pomidorki.

A dynie rozpełzły mi się na cztery świata strony. Gdzieniegdzie widać jak opalają w słońcu swoje krągłości.

Przy drzwiach spływają z donic surfinie

 i pławią się w słońcu poczciwe pelargonie.

  Każdy nowy dzień składa się ze spotkań.

Ptasią brać reprezentuje częsty wizytator mojego podwórka - kardynał szkarłatny.

a tu kolejny gość - kotek sąsiadów.

Wiewiórki szare, ziemne i dzikie króliki

 mają teraz cieżki los. Tutaj jedna z nich urządziła sobie na karmniku sjestę. :) 

Czas płynie niespiesznie, aż tu nagle na środku podwórka pojawił się lej jak po bombie.

No a potem wyrosła jakaś egzotyczna wyspa. 

 Cieszę się, bo jak mawiają, od przybytku głowa nie boli i to taki nasz nowy pokój będzie - miejsce do kolejnych spotkań.

Trudno w to uwierzyć, ale nasze wakacje dobiegają już końca.  Został nam tylko tydzień...

Trzeba korzystać!