Kwitnie las. Dzikie kwiaty przebijają się przez ściółkę zeschniętych, zeszłorocznych liści. Zachwycają, rozczulają i skłaniają do refleksji.
Już w czasach przedchrześcijańskich, widząc budzącą się do życia po zimie przyrodę, ludzie odczuwali, że kryje się za tym jakaś wyższa, niezniszczalna siła: Bóg- Stwórca lub całe zastępy bogów, które posiadały nieśmiertelną moc i umiejętność wskrzeszania. W ten sposób wyrażali też swoje nadzieje, że życie nie kończy się wraz ze śmiercią ciała. Poczucie transcendencji było przyczynkiem do powstania mitów, symboli i archetypów odnoszących się do cyklów przyrody i następujących po sobie pór roku.
-Pierwszy znany ludzkości mit o zmartwychwstaniu pochodzi z Sumeru (ok. 3500 p.n.e) i dotyczy boginii wojny i miłości królowy nieba - Innany, która zapragnęła odwiedzić swą siostrę Ereszkigal - panią podziemi i świata umarłych Kur. Bogini śmierci nakazała strażnikom odbierać Innanie odzienie i klejnoty przy każdej z siedmiu bram, tak że stanęła ona całkiem naga przed obliczem i tronem siostry. Ereszkigal obdarzyła ją spojrzeniem śmierci i słowem potępienia. Wtedy Innana osłabła i wyzionęła ducha. W krainie Kur Innana pozostała na całe trzy dni i noce, lecz jej służka wyprosiła pomoc dla Innany u boga Enki, który posłał na jej na pomoc dwa demony, które wskrzesiły ją za pomocą wody i ziela życia. Kiedy Innana opuściła podziemia miała według mitu oddać tam kogoś w zamian. Na swej drodze spotkała służkę Ninszubur, która ją ocaliła. Żal jej się zrobiło i darowała jej życie. Następnie spotyka innych przyjaciół, których nie chce wydać. W końcu Innana wskazuje swego męża Dumuziego, który na nią nie czekał i świetnie się bawił podczas jej nieobecności. Ale jego siostra Gesztinanna oferuje, że będzie za niego spędzać w zaświatach pół roku.
-Egipcjanie wierzyli, że Ozyrys był brutalnie zamordowany przez swojego brata Seta, a następnie wskrzeszony przez swą małżonkę, Izydę.
-W mitologii greckiej czytamy, że Dionizos został rozdarty na kawałki przez Tytanów i ugotowany w kotle. Do życia przywróciła go jego babka Rea, a ojciec, Zeus, zmienił w barana, by go ukryć i ochronić.
-Kolejnym równie popularnym mitem greckim dotyczącym odrodzenia jest dotyczący Persefony i jej matki, boginii urodzaju, Demeter. Piękna Persefona zostaje porwana przez władcę zaświatów – Hadesa. Żałoba matki sprowadza na ziemię nieurodzaj, przez brak plonów śmiertelnicy przestają składać ofiary bogom, więc Zeus nakazuje Hadesowi zwrócenie Persefony matce – na sześć miesięcy w roku.
-W mitologii skandynawskiej bóg Odyn, aby zdobyć wiedzę, której bardzo pragnął, musiał poświęcić siebie samego. Gdy to uczynił, poznał prawdę i powstał z martwych, stając się potężniejszym niż kiedykolwiek wcześniej.
-Chrześcijanie wierzą, że Chrystus jako Paschalny Baranek, poświęcił się dla dobra ludzkości, aby ją zbawić. Syn Boży zostawił po sobie nauki, wyznawców i uczniów. Został skazany na śmierć na krzyżu, aby po trzech dniach zmartwychwstać.
-W islamie wiara w zmartwychwstanie w dniu sądu ostatecznego jest zbliżona do wersji chrześcijańskiej. Zgodnie z Koranem jako pierwszy ma być obudzony Mahomet wraz z Mojżeszem i razem mają stanąć przy tronie Allaha. Potem powstaną z grobów pozostali ludzie i ma nastąpić sąd ostateczny. Wiara w inne formy zmartwychwstania jest w islamie zabroniona.
-W judaizmie warunkiem zmartwychwstania jest zachowanie w grobie szczątków ciała zmarłego, który jest chowany w pozycji prenatalnej i skierowany twarzą w kierunku Jerozolimy skąd według tradycji mają zabrzmieć dźwięki trąb obwieszczających sąd ostateczny.
Nawet wierzącym zmartwychwstanie sprawia trudności. Nie jest powszechne i prócz jakichś nielicznych medycznych przypadków, kiedy człowiek wraca "z zaświatów", nie zdarza się na co dzień. Zmartwychwstanie jest zagadką i cudem. Łatwo jest uwierzyć nam w odradzającą się przyrodę. Dużo trudniej w człowieka...
Moje dekoracje:
Podpatrzone:
