Chłopiec i czapla

 Dziś zapraszam do kina na seans z Margaritą 🍹📽  na nowy obraz mistrza anime - Hayao Miyazaki. "Chłopiec i czapla" Film opowiada przejmującą historię Mahita, który podczas bombardowania Tokio w czasie II wojny światowej traci matkę. Po tym tragicznym zdarzeniu opowieść nabiera tempa: ojciec poślubia swą szwagierkę i ciotkę chłopca w jednej osobie, ktora spodziewa się dziecka. Przeprowadzka na wieś, nowe otoczenie oraz brak akceptacji w szkole sprawiają, że Mahito zamyka się w sobie. Mimo wspierających domowników, nie radzi sobie z emocjami. Nieprzepracowana trauma sprawia, że chłopiec z dnia na dzień coraz bardziej zagłębia się w świat wyobraźni. Stary dom kryje wiele tajemnic, w pobliżu znajduje się opuszczona wieża i mokradła.  Chłopca odwiedza czapla, która potrafi mówić i w prowokacyjny sposób zachęca go, aby udał się na poszukiwanie swojej matki. Ptaszysko początkowo bardzo denerwuje naszego bohatera, z czasem  jednak staje się dla Mahita przewodnikiem. W tym wyimaginowanym świecie, pełnym onirycznych odniesień, symboli i baśniowych postaci, Mahito pokonuje labirynt składający się z  tuneli i schodów prowadzących w górę i w dół, oraz drzwi do równoległych czasoprzestrzeni. Imaginarium zamieszkują pelikany polujące na dusze, armia wielkich kolorowych papug - ludożerców, pojawiają się przodkowie, postacie, które chcą pomóc naszemu bohaterowi, ale też i takie, które chcą go zatrzymać, czy nastraszyć. Miyazaki zostawia też widzowi dowolność interpretacyjną odnośnie duchowości i zaświatów, sprawiając, że treści stają się bardziej zrozumiałe i uniwersalne na Zachodzie. Okazuje się też, że Mahito jak mityczny bohater odbywa podróż wgłąb  siebie, a jego odwaga sprawia, że udaje mu się znaleźć to, czego szukał.

Anime ze Studia Ghibli oraz wspomnianego reżysera i rysownika Hayao Miyazaki cenię sobie bardzo od pierwszego anime, które zobaczyłam, czyli oscarowego "Spirited Away: W krainie Bogów". Ale również innych obejrzanych na przestrzeni lat takich jak: "Laputa - podniebny zamek",  "Mój sąsiad Totoro", "Podniebna poczta Kiki", "Księżniczka Mononoke", "Ruchomy zamek Hauru" , "Ponyo", czy "Zrywa się wiatr". 

Główni bohaterowie tych filmów to zazwyczaj osoby młode, przed którymi stoi życie, potrzebujące wewnętrznej przemiany, aby móc stawić czoło światu. Niewinne postacie wciąga wir przypadkowych wydarzeń napędzających akcję, przywiązując równocześnie widza do siebie. Protagonista jak i antagonista nigdy nie jest dobry-zły. Ten podział w tych bajkach nie występuje tak jak nas przyzwyczajono w naszej kulturze. A z pozoru negatywne postacie, mimo swej początkowej surowości,  ostatecznie okazują się dobrotliwe i  wiele uczą naszych niedoświadczonych bohaterów. Świat Miyazaki nie jest czarno-biały lub zero-jedynkowy, jest pełen kolorów i detali. Mimo, iż przecietny widz może czuć się początkowo zagubiony w tym obrazie, to wierzcie mi, nie przypadkowo wiele krytyków określa "Chłopca i czaplę" jako Magnum Opus Hayao Miyazaki.