Chicago nocą, koncertowa nostalgia i szukanie równowagi

Wielkie miasto nie jest moim naturalnym środowiskiem, nie bywam tu codziennie.

 Tę chwilę chciałam uwiecznić dla siebie

 i dla Was.

To jest tzw. down town Chicago

Taki mieliśmy parking

  Mam dużo fajnych wspomnień związanych z House of Blues, w tym wiele kameralnych koncertów zespołów z Europy. 

Tutaj też mieliśmy mieć nasz dzisiejszy  koncert.

Bilet na apce, mała rewizja co wnosimy...

 I ruszamy ku nowej przygodzie!

Gwiazdę wieczoru supportował zespół Kælan Mikla z Islandii. Trzy dziewczyny: ruda na basie, (powiedzmy) turkusowa - wokal i blond na keyboardzie. Muzyka zjadliwa, wykonanie trochę może zbyt ekspresyjne jak na mój gust. Wprawdzie nie wiedziałam o czym dziewczyny śpiewały (to po islandzku było), ale można się było przyjemnie pobujać w takt muzyki. Ludzie uśmiechali się do siebie - wiadomo dlaczego. Zawsze ci supportujący mają najgorzej, bo szczerze mówiąc nikt się ich nie spodziewa i nie czeka na nich z wypiekami na twarzy.

W środku taki przytulny klimat, trochę jakby "religijny",  ale nie, że jakieś krucjaty czy coś, powiedzmy  pełna tolerancja.

 Grejpfrutowa Margarita $20

 i tylko tak symbolicznie, bo cena zaporowa. 

A tutaj Ville Valo teraz bez  HIM 

Gdyby mnie ktoś zaczepił i gdybym miała wskazać "wampira naszych czasów", to byłby nim Ville. Nadal przystojny, oczytany, przeuroczy, a na scenie hipnotyzujący. Przedział wiekowy publiczności od nastolatków aż po ryczące czterdziestki (głównie babeczki, ale faceci też). Oczywiście, że bisowali. Nikt nie miał w ogóle zamiaru wychodzić. Z tyłu ktoś zaskandował "one more song" reszta  podchwyciła, więc musieli wyjść na bisy.

Jakby ktoś chciał posłuchać, to tu jest -->  wywiad

***

Ciekawa jestem, czy wy też tak macie...? Czasem zauważam rozdźwięk między tym co w środku i na zewnątrz. Kiedy dajmy na to  przepiękna osoba nie ma nic do powiedzenia. Otwiera usta i jakby słońce zaszło. I to samo odwrotnie, kiedy oczytana i wartościowa osoba nie dba o siebie. Gdy widzę zaniedbaną kobietę (czy mężczyznę), to dla mnie znak, że coś tutaj nie gra. W przyrodzie ptak, który jest pięknie wybarwiony, jest zdrowy i gotowy do rozdrodu, natomiast jeśli przeżywa stres, jego fizjonomia natychmiast to pokazuje. 

Myślę, że to dobry czas na dobre zmiany. Dbajmy o siebie Panowie i Panie. O każdy aspekt naszego życia i o relacje z innymi ludźmi, bo inni mają na nas wpływ. Warto być życzliwym.

Wiosną was jeszcze nie raz obsypie. 

Mój las (taki odwiedzany często gęsto)

 dopiero zaczyna kwitnienie.