Rozmyślania

W wolnych chwilach słucham "Rozmyślań" najsłynniejszego filozofa zasiadającego na cesarskim tronie, czyli Marka Aureliusza.  Czy to nie dziwne, że są nadal aktualne? 

Oto kilka ulubionych:

"Jeżeli mi ktoś potrafi udowodnić i przekonać mnie, że niedobrze myślę lub działam, z radością postępowanie swe zmieniam. Szukam bowiem prawdy, a ta nigdy nikomu nie zaszkodziła. Szkodzi zaś sobie ten, kto trwa we własnym błędzie i nieświadomości."

"Panie, daj mi cierpliwość, abym umiał znieść to, czego zmienić nie mogę; daj mi odwagę, abym umiał konsekwentnie i wytrwale dążyć do zmiany tego, co zmienić mogę; i daj mi mądrość, abym umiał odróżnić jedno od drugiego."

"Odosobnienia szukają sobie na wsi, nad morzem i w górach. Ty też przywykłeś tęsknić za tym najbardziej. Wszystko to jednak jest nadzwyczaj prostackie. Można bowiem, o jakiej tylko chcesz porze, samotnię odnaleźć, zwróciwszy się do samego siebie."

"Nigdzie bowiem nie schroni się człowiek spokojniej i łatwiej jak do duszy własnej; zwłaszcza ten, kto ma taką ustroń wewnętrzną, że się natychmiast zupełny znajdzie spokój, jeżeli w nią się wpatrzy. A nic innego nie nazywam spokojem jak wewnętrzny ład. jak najczęściej więc stwarzaj sam sobie tę ustroń i odświeżaj sam siebie."

"A choćbyś pękł, nie zmieni się postępowanie ludzi."

"Skromnie przyjmować, spokojnie tracić."

"Nie należy się gniewać na bieg wypadków. Nic ich to bowiem nie obchodzi."

"Jeżeli coś jest dla ciebie bardzo trudne, nie sądź, że to jest niemożliwe dla człowieka w ogóle. Owszem miej to przekonanie, że co jest możliwe dla człowieka i zwykłe, to i dla ciebie jest możliwe do osiągnięcia."

"Tym silniej bowiem będziesz panem pogody ducha, gdy stale ku niej będziesz powracał."

Chciałabym tak umieć jak stoicy...

Kontemplacje to po pierwsze, 

po wtóre i nade wszystko naturalnym spokojem i harmonią napełniają mnie spacery.